West, znany też zdrobniale jako Westie nie tylko swoim uroczym wyglądem podbija serca, ale i cudownym charakterem. Początki rasy sięgają XVII wieku, kiedy zaczęto krzyżować Cairn Terriera z Terierrem Szkockim w regionie West Highland w Szkocji.
Z początku, psy które w miocie miały biały kolor, nie były zabierane na polowania, ponieważ uważano, że są słabsze i delikatniejsze od reszty. Jednak to, co miało być ich słabością, przerodziło się w mocny atut. Okazało się, że nie tylko równie świetnie radzą sobie na polowaniach jak ciemniejsze rodzeństwo, ale i znacznie łatwiej je odróżnić od zwierzyny łownej dzięki ich charakterystycznej białej sierści.
Ważne jest, aby znać pochodzenie rasy psa i w czym pomagała człowiekowi kiedyś, aby lepiej zrozumieć psy dzisiejsze. Ponieważ Terriery głównie goniły za zwierzyną, wyganiając ją z nor i kryjówek, obecne Westy wciąż mają mocny instynkt łowiecki. Na spacerze chętnie pobiegną za ptakiem, a w domu radośnie rozszarpią swoje zabawki.
Mały Wesie, duże ego
Westy należą do grupy terierów, a co za tym idzie, obdarzone są bardzo mocnym temperamentem. Są inteligentne, sympatyczne, pewne siebie, charakterne, odważne, samodzielne. Nie są też uciążliwe, nie potrzebują być ciągle w centrum uwagi, jeśli jesteś zajęty, cierpliwie poczekają aż okażesz atencję. Potrafią zająć się sobą (mądre dzieci się nie nudzą) ale też mają potrzebę bycia czujnym i podążania za oddalającą się osobą ze „stada”. Będzie za tobą chodził jak cień, aby mieć cię na oku – przynajmniej z nim samotność Ci nie grozi! Ich czujność sprawia, że są bardzo dobrymi stróżami, a przy tym nie są hałaśliwe.
Białe futro, czyli białe płótno dla zabrudzeń
Może zacznijmy od zalet szaty Westa – nie linieje, więc nadaje się jako towarzysz dla alergików (chociaż alergie to sprawa bardzo indywidualna i mimo wszystko w szczególnych wypadkach mogą uczulać więc warto upewnić się przed adopcją). W domu też nie będzie się wszędzie unosić biała sierść niczym śnieg w Boże Narodzenie, a jeśli już jakieś włoski wypadną, łatwo je sprzątnąć, ponieważ ten typ włosa nie wbija się materiał.
Niestety nikt nie jest idealny… Biała sierść to skomplikowana sprawa pielęgnacyjna i wymaga systematycznej i fachowej pielęgnacji. Do sierści najlepiej używać szczotki typu „pudlówka”, która dobrze radzi sobie z rozplątywaniem kłopotliwych kołtunów. Zalecane są też częste kąpiele (przynajmniej raz na miesiąc, dwa) ze specjalnymi szamponami do białej i szorstkiej sierści. Warto też skorzystać z profesjonalnych usług groomera (psiego fryzjera), który ładnie wytrymuje mu sierść (nie wolno Westów strzyc) i wytnie sierść spomiędzy opuszków łap.
Co dolega dzielnym Szkotom?
Pamiętajmy, że każda rasa obciążona jest pewnymi, charakterystycznymi chorobami, które mogą, ale nie muszą się pojawić.
Możliwe schorzenia u Westów to: przewlekłe zapalenie wątroby (nadmiernie odkładana miedź w organizmie), alergie skórne, zapalenie uszu, zanik siatkówki, choroba Legg-Perthesa (martwica głowy kości udowej), deformacje żuchwy, wady serca oraz płuc oraz problemy z rzepkami.
Dobra wiadomość jest taka, że zdrowe Westy żyją nawet szesnaście lat.
Czy jesteś idealnym psyjacielem Westa?
Tak jak wspominałam na początku, Westy to aktywne psy, które potrzebują ruchu. Idealnie się zaaklimatyzują w aktywnym domu, gdzie będą mogły spożytkować swoją energię.
Te psy jak kameleony łatwo się dostosowują do warunków, dlatego dobrze będzie im się mieszkało zarówno w mieszkaniu jak i w domu z ogrodem, z rodziną lub osobą samotną.
Westy nie są trudne do wychowania, dlatego poradzą sobie z nimi osoby bez doświadczenia w opiece i szkoleniu psów. Najważniejsze jest, aby poświęcić im odpowiednio dużo uwagi i ruchu, ponieważ niewybiegane Westy mogą swój nadmiar energii skupiać na niszczeniu rzeczy (chociaż normalnie tego nie robią).
Czy wiesz, że… ?
Fani komiksów i bajek o Asteriksie i Obelixie, zapewne szybko rozpoznali, że Idefix, pies Obelixa to nie kto inny jak właśnie Westie.